"Z piasku i popiołu" Amy Harmon - recenzja przedpremierowa, patronat Matki Książkoholiczki

45/2020

Premiera 25 marca

Na okładce czytamy: "Rzym w okresie Drugiej Wojny Światowej. Żydówka, która szuka schronienia. Ksiądz, który chce ją ukryć."

Sam ten opis zachęciłby mnie do sięgnięcia po tę książkę historyczną. Zapraszam na moje subiektywne odczucia. 

"Ojciec powiedział mi pewnego razu, że jesteśmy na tym świecie, żeby się uczyć. Bóg życzy sobie, żebyśmy przyswoili wszystko, czego chce nauczyć nas życie. Następnie to, czego się nauczyliśmy, staje się naszym darem dla Boga i ludzkości. Lecz żeby się uczyć, musimy żyć. A żeby żyć, czasami musimy walczyć."

Fabuła rozpoczyna się w 1943 r. we Włoszech. Autorka opisuje losy rodziny Evy, w której wychowywał się także Angelo. Dzieciaki bardzo się lubią, a uczucie z biegiem lat zmienia się w coś mocniejszego. W pewnym momencie jednak między młodymi pojawia się ogromna przeszkoda, jaką jest polityka i religia. Angelo na swoją drogę życiową wybrał kapłaństwo, mimo że kochał Evę. 

"Rok 1938 był dla Żydów straszny. Kolejny - 1939 - jeszcze gorszy."

Wraz z główną bohaterką jesteśmy świadkami jak zmienia się życie Żydów z dnia na dzień. Eva nie czuła się inna przez swoją wiarę, ale coraz częściej bycie Żydem przeszkadzało w codziennym życiu. Przyjaciele zaczęli się odsuwać, nie można było chodzić do pewnych miejsc, wyjeżdżać gdzie się chciało, posyłać dzieci do szkół itd. Eva jest skrzypaczką i nowe dekrety przeszkadzają jej w studiowaniu, Najgorszą jednak rzeczą jest ustawa mówiąca o tym, że Żydzi i nie-Żydzi nie mogą zawierać małżeństw. Eva nie mogła pojąć co się dzieje w jej świecie, w którym do tej pory żyła. Jedyne co jest zostało to talent do muzyki, którego nikt nie jest jej w stanie odebrać.

"Nie był niemy. Ale był durniem. Myślał sobie, że może kochać Evę i równocześnie nie być w niej zakochanym."

Jesteśmy z naszymi bohaterami aż do końca wojny. Fakt, że Angelo jest księdzem bardzo pomaga w ukrywaniu Evy przed Niemcami. Niestety kobieta nie potrafi się ukrywać, nie chce być bierna w czasie wojny, kiedy widzi jak Angelo ryzykuje codziennie swoje życie dla ratowania innych. Młodzi przechodzą ciężkie chwile, podejmują bolesne decyzje, bo miłość między nimi wcale nie ułatwia im zadania, choć czują że uczucie nie ma racji bytu.

Książka jest niezwykle emocjonalna: doświadczamy zła, smutku rozstania, tragedii, niemocy, ale także najpiękniejszego uczucia jakim jest miłość. Nie mogę jednak napisać, że jest to tylko romans, ze względu na tło historyczne. Książka na pewno trochę kontrowersyjna, miłość katolickiego księdza i żydówki. Historia wnika w czytelnika, opisana jest w przepiękny, delikatny sposób, że chcąc nie chcąc kibicujemy tej parze. Ale jak to się skończy? Czy może być happy end?

Trudno czyta się książkę o Włoszech wiedząc co w tym momencie dzieje się w tym kraju. Niemniej jeszcze nie czytałam książki o tym kraju w czasie wojny, autorka bardzo umiejętnie pokazała jak zmienia się krajobraz, miasta, ale przede wszystkim jakie zmiany zachodzą w ludziach... Na pewno nie jest to łatwa lektura, jak każda książka wojenna. Ogólnie pisząc jest to bardzo dobrze opisana historia rodziny w czasie najtrudniejszym, w jakim przyszło im żyć, ukazująca siłę miłości, poświęcenia dla innych. Momentami miałam łzy w oczach, a to chyba najlepsza rekomendacja.

Ostatnio bardzo dużo przeczytałam książek wojennych, nie znudziło mi się, bo ten temat powinien być ciągle na topie. Wiele z nich mimo pięknych historii jest napisana takim językiem, że ciężko się czyta. Tutaj nie ma tego problemu, nie znałam wcześniej pióra Amy Harmon, a jest to autorka godna uwagi. Warto podkreślić, że tło historyczne i niektóre wydarzenia oraz postaci są prawdziwe. Tym bardziej uważam, że książkę po prostu trzeba poznać, do czego gorąco was zachęcam.

"Piasek i popiół. Składniki szkła. Piękno stworzone z niczego."

Polecam!

Dziękuję Wydawnictwu NieZwykłe za możliwość patronowania tej książce i za egzemplarz do recenzji.

Wydawnictwo: NieZwykłe
Rok wydania: 2020
Ilość stron: 382
Moja ocena: 9/10